Cechy kukurydzy pastewnej

Kukurydza to najważniejsza roślina pastewna w strefie klimatów umiarkowanych. Jest jedną z najlepszych i najchętniej wybieranych pasz objętościowych i energetycznych w żywieniu bydła opasowego i mlecznego. Nie wszystkie odmiany tej rośliny nadają się jednak równie dobrze na cele paszowe. Jakimi cechami powinna charakteryzować się kukurydza pastewna?

Wysoki plon ogólny suchej masy

Przy wyborze odmiany kukurydzy do produkcji paszy należy zwrócić uwagę przede wszystkim na plon ogólny suchej masy. Odmiany o dużej biomasie, wysokie i obficie ulistnione, zapewniają wyższy plon masy kiszonkowej niż odmiany o bardziej kompaktowej budowie. Bardziej plenne są odmiany później dojrzewające, ale warto pamiętać, by dopasować wczesność do rejonu uprawy – tak aby ziarno osiągnęło dojrzałość fizjologiczną w odpowiednim momencie. Dzięki temu kiszonka zachowa najlepsze parametry jakościowe.

Wysoka koncentracja energii oraz strawność włókna

W żywieniu przeżuwaczy kluczowym parametrem kiszonki jest odpowiednio wysoka koncentracja energii. Energia ta pochodzi z dwóch źródeł: skrobi znajdującej się w ziarnie oraz włókna obecnego w częściach wegetatywnych roślin: łodydze, liściach, osadce oraz liściach okrywowych. Z tego powodu kukurydza pastewna powinna wyróżniać się wysokim plonem ziarna oraz jego udziałem w kiszonce.

Przy rozpatrywaniu wartości energetycznej paszy należy wziąć pod uwagę jakość i strawność włókna. Wraz z rozwojem rośliny ilość niestrawnych substancji w łodygach i liściach rośnie, ale przyrost skrobi w ziarniakach jest jeszcze większy. Dzięki temu w trakcie dojrzewania kukurydzy zwiększa się zawartość łatwo strawnych węglowodanów, a spada udział trudno strawnego włókna, co przekłada się na wyższą wartość energetyczną paszy. Mając to na uwadze, kukurydzę na kiszonkę, której nasiona dostępne są między innymi w sklepie Małopolskiej Hodowli Roślin, najlepiej zbierać przy dojrzałości woskowej ziarna, gdy zawartość suchej masy waha się w granicach 30-35%.

Parametr „stay-green”

Dla kukurydzy pastewnej ważny jest także parametr „stay-green”. To zdolność do utrzymania „zieloności” części wegetatywnych roślin w okresie dojrzewania, co umożliwia dłuższą akumulację składników pokarmowych i większą koncentrację suchej masy w kolbach. Przekłada się to na wydłużony okres zbioru i przydatności do zakiszania ze względu na wyższą zawartość wody w liściach i łodygach.

Odmiany kukurydzy mogą znacznie różnić się między sobą plonem ogólnym suchej masy, koncentracją energii i innymi opisanymi powyżej parametrami. Przed podjęciem ostatecznej decyzji warto więc dokładnie przyjrzeć się poszczególnym odmianom i wybrać taką, która jest najlepiej dopasowana do przeznaczenia oraz rejonu uprawy.