Jaka kukurydza najlepiej nadaje się na ziarno?

Kukurydza jest jedną z najważniejszych roślin rolniczych w Polsce. Charakteryzuje się wysoką plennością i wszechstronnym użytkowaniem. Jednym z dwóch głównych kierunków jej uprawy jest użytkowanie ziarnowe: z przeznaczeniem na produkcję pasz, przemiał na kasze i mąki czy produkcję skrobi i bioetanolu. Na co warto zwrócić uwagę przy wyborze kukurydzy na ziarno?

Dobór odmiany o odpowiedniej wczesności i typie ziarna

Bardzo ważnym czynnikiem w uprawie kukurydzy na ziarno jest dobór odmiany o odpowiedniej wczesności. Należy wziąć pod uwagę kierunek użytkowania i region zasiewu. Wczesność odmian kukurydzy określa się za pomocą liczby FAO – im jest ona wyższa, tym dana odmiana dłużej pozostaje na polu. Wyróżnia się odmiany bardzo wczesne (FAO do 190), wczesne (FAO 200-230), średnio wczesne (FAO 240-250), średnio późne (260-290) i późne (FAO od 300). Szeroki wybór odmian należących do różnych grup wczesności oferuje firma Saatbau Polska. Nasz kraj został podzielony na 4 strefy pod względem zalecanego FAO kukurydzy przy uprawie na ziarno:

• strefa I (południowo-wschodnia i południowo-zachodnia) – FAO do 300,

• strefa II (centralna) – FAO 230-260,

• strefa III (północna) – FAO do 220,

• strefa IV (podgórska) – FAO do 200.

Przy wyborze kukurydzy na ziarno trzeba również wziąć pod uwagę typ ziarna. Ziarna typu flint są nieduże i mają okrągły kształt. Nadają się na cele przemiałowe, do produkcji kaszek, łomów i grysów, a także do skarmiania przeżuwaczy. Dzięki odporności na niskie temperatury nasiona kukurydzy o ziarnie typu flint można siać wczesną wiosną. Ziarna typu dent mają charakterystyczne wgłębienie. Są przydatne do skarmiania zwierząt monogastrycznych, produkcji bioetanolu czy skrobi. Cechują się mniejszą odpornością na chłody. Istnieją także ziarna typu pośredniego, flint-dent, które łączą w sobie najlepsze cechy obu powyższych typów ziarna.

Cechy agronomiczne kukurydzy na ziarno

Kukurydza na ziarno powinna wyróżniać się określonymi cechami agronomicznymi. Po pierwsze musi być odporna na choroby, zwłaszcza fuzaryjne – niektóre gatunki grzybów z rodzaju Fusarium produkują bowiem mykotoksyny, które mogą zdyskwalifikować ziarno i stanowić zagrożenie dla zwierząt gospodarskich. Po drugie powinna być odporna na wyleganie, zarówno korzeniowe, jak i łodygowe. Pozwala to ograniczyć straty podczas koszenia oraz ułatwia zbiór. Po trzecie warto wybrać odmianę kukurydzy zapewniającą tolerancję na zmniejszoną obsadę. Jest to szczególnie ważne w przypadku stanowisk trudnych, na których rośliny mogą mieć problem z równymi wschodami. W takiej sytuacji najlepiej postawić na odmianę o wczesnym wigorze wiosennym, która zapewni podwyższenie wyników.